Της Σοφίας Κωστούλα.
|
Για ακόμα μία χρονιά η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Σαρακατσαναίων ( Π.Ο.Σ.Σ ) συμμετείχε στις εορταστικές εκδηλώσεις για τον εορτασμό της 193ης Επετείου της Εξόδου της Ηρωικής Φρουράς των Ελευθέρων Πολιορκημένων στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου με τρεις Συλλόγους. Τον σύλλογο Σαρακατσαναίων, Ν. Πιερίας «Ο Κατσαντώνης», τον Σύλλογο Σαρακατσαναίων του Βάλτου Ξηρομέρου και Ευρυτανίας «Οι Σταυραετοί των Άγραφων», και τον Σύνδεσμο Σαρακατσαναίων Ν. Λάρισας «Ο Κατσαντώνης».
Το Σάββατο του Λαζάρου 20/4/2019 στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου, έγινε ο εορτασμός της 193ης Επετείου της Ηρωικής Εξόδου. Η Ηρωική Έξοδος του Μεσολογγίου αποτελεί ίσως την κορυφαία και την πιο συγκινητική στιγμή του Αγώνα της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας. Η έξοδος ήταν η κατάληξη ενός άνισου, με όρους αριθμητικής σύγκρισης, αγώνα μεταξύ των αναρίθμητων Τούρκων και λιγοστών Ελλήνων και φιλελλήνων υπερασπιστών της ιερής Πόλης του Μεσολογγίου.
Στη μεγάλη αυτή Γιορτή του έθνους έλαβε μέρος και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Σαρακατσαναίων ( Π.Ο.Σ.Σ) την οποία εκπροσώπησαν οι κ. Αλεξάκης Κων/νος και Τσακνάκης Βασίλειος . Επίσης συμμετείχαν αντιπροσωπίες χορευτικών τμημάτων, του τοπικού Συλλόγου , Βάλτου, Ξηρόμερου και Ευρυτανίας «ΟΙ ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΙ ΤΩΝ ΑΓΡΑΦΩΝ», του συλλόγου Ν. Πιερίας «Ο ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ» και του Συνδέσμου Σαρακατσαναίων Ν. Λάρισας «Ο ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ» .
Το Σάββατο το απόγευμα, οι σύλλογοι συμμετείχαν στην πομπή, από τον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στον Κήπο των Ηρώων, κρατώντας το λάβαρο της Π.Ο.Σ.Σ. δίνοντας έτσι δυναμικό παρόν εκπροσωπώντας την Ομοσπονδία και όλους τους Σαρακατσάνους ανά την Ελλάδα, αποτίνοντας φόρο τιμής στους πεσόντες, μέσα στους οποίους υπήρχαν Σαρακατσαναίοι, στρατηγοί, οπλαρχηγοί και απλοί πολίτες.
Την Κυριακή το πρωί, ο Σύλλογος Σαρακατσαναίων Ν. Πιερίας «Ο ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ» και ο Σύνδεσμο Σαρακατσαναίων Ν. Λάρισας., εκπροσωπώντας και την Π.Ο.Σ.Σ. συμμετείχαν στην Λιτανευτική Πομπή προς τιμή των Ηρώων Πεσόντων της ιστορικής Εξόδου.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΦΟΡΑ
Στους αγωνιστές της πολιορκημένης Πόλης συγκαταλέγονται και επιφανείς οπλαρχηγοί Σαρακατσαναίοι, πέρα από το ανώνυµο πλήθος των Σαρακατσαναίων παλικαριών τους, που πάντοτε ήταν στο πλευρό τους. Ο Σαρακατσάνος κλεφταρµατωλός του αρματολικιού της Βόνιτσας Γεώργιος Τσιόγκας µε το σώµα του, που αποτελείτο κατά το μεγαλύτερο µέρος από συµπατριώτες του κτηνοτρόφους των ξεκαλοκαιριών των Τζουμέρκων και των χειμερινών λιβαδιών της νότιας Ηπείρου, χρημάτισε στρατιωτικός διοικητής του πολιορκημένου Μεσολογγίου, για να παραδώσει το αξίωµα στον Νότη Μπότσαρη, όταν η «στενούρα» και η υγρασία της πόλης κατέστησε ανέφικτη τη δυνατότητά του να το διοικεί. Οι Σαρακατσαναίοι κλεφταρµατωλοί του αρματολικιού του Καρπενησίου, που περιελάμβανε τα αρματολίκια του Σολοβάκου, του Βλοχού και των Πολιτοχωρίων, Αλεξάκης και Κων/νος Συκάς ή Βλαχόπουλος, µε τα παλικάρια τους είχαν σηµαντική συμμετοχή στην απόκρουση των επιθέσεων του Κιουταχή και του Ιµπραήµ για να εκπορθήσει την Πόλη. Μάλιστα ο Αλεξάκης Συκάς ή Βλαχόπουλος χρημάτισε και Υπουργός Στρατιωτικών στην Κυβέρνηση που σχημάτισε ο Μαυροκορδάτος στο Μεσολόγγι. Ο δε αδελφός του Κων/νος, που προήχθη σε Στρατηγό, όπως και ο Αλεξάκης, µετά την απελευθέρωση της χώρας µας ίδρυσε την Ελληνική Βασιλική χωροφυλακή. Οι κλεφταρµατωλοί Λαµπραίοι ή Λαµπροπουλαίοι και Αραπογιανναίοι ήταν ξαδέλφια του Αλεξάκη και του Κων/νου.
Κορυφαίος οπλαρχηγός, χιλίαρχος και κατόπιν Στρατηγός, υπερασπιστής των ελεύθερων πολιορκημένων ήταν ο Σαρακατσάνος αρµατωλός Κλινοβού Ασπροποτάµου, καπετάν Γρηγόρης Λιακατάς. Γόνος της µεγάλης Σαρακατσάνικης οικογένειας των τσελιγκάδων Λιακατέων, γαµπρός του αρµατωλού του Ασπροποτάµου Νικολάου Στουρνάρη, ανεψιός του αρµατωλού Ολύµπου και Ραψάνης Νασιούλα Λιακατά, µετά τη διάλυση των κλεφταρµατωλών του Ασπροποτάµου και της Πίνδου από το Σκόδρα Πασά κατέβηκε µε τον πεθερό του στο Μεσολόγγι και αγωνίστηκε εκεί µέχρι τον ηρωικό του θάνατο στο νησάκι Ντολµά του Αιτωλικού, εκτός από µια περίοδο που έκανε εκστρατεία για να καταλάβει τα Γιάννενα. Στο Μεσολόγγι µε τον Νικ. Στουρνάρη διατάχθηκαν να φυλάγουν την τάπια - προµαχώνα τερίµπιλε, που σήµαινε φοβερά επικίνδυνη και θανατηφόρα. Και όταν ο πασάς Ιµπραήµ άρχισε να καταλαμβάνει το ένα µετά το άλλο τα νησάκια της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου για να κάνει πιο ασφυκτική την πολιορκία και να πλησιάσει περισσότερο την πόλη από τη θάλασσα, ο Γρηγόριος Λιακατάς µε τους 300 περίπου άνδρες του σώµατος του προθυμοποιήθηκε να αναλάβει την υπεράσπιση του Ντολµά. Όταν όλοι οι άλλοι Στρατηγοί έλεγαν όχι εκείνος είπε το «θα πάω εγώ» εν γνώσει του ότι εκεί θα εύρισκε το θάνατο. Τον ακολούθησαν και 80 δικοί, δηλαδή 3 αδέλφια του, 36 ξαδέλφια, κουµπάροι, ανεψιοί και λοιποί συγγενείς και πιστά παλικάρια. Σ' αυτούς προστέθηκαν και άλλοι 200 περίπου Ασπροποταµίτες από τον Κλινοβό και τα γύρω χωριά, που µαζί µε τους συγγενείς του ποτέ δεν τον εγκατέλειψαν. Οι λίγοι εκείνοι γενναίοι αντιµετώπισαν2000 Αρβανίτες µε επικεφαλής τον Μανούση Σερβάνη και άλλους 2000 πεζούς και καβαλάρηδες Αγαρηνούς του Ιµπραήµ με γενικό Αρχιστράτηγο το γαµπρό του Χουσεΐν Μπέη. Η µάχη που ακολούθησε θυµίζει εκείνη των Θερμοπυλών του Λεωνίδα, τη γιγαντομαχία στο Καλπάκι, στα βουνά της Βόρειας Ηπείρου το 1940. Το αποτέλεσµα της µάχης εκείνης ήταν 1000 περίπου Αγαρηνοί έπεσαν στο πεδίο της µάχης και ανάµεσα σε αυτούς και ο επικεφαλής των Αρβανιτών Σερβάνης. Αργότερα στην Κλείσοβα έπεσε και ο γαµπρός του Ιµπραήµ, Χουσεΐν Μπέης. Και από την άλλη πλευρά έπεσαν όλοι, πλην ενός, και µαζί, τελευταίος µάλιστα µε σπασμένο το σπαθί στο χέρι του, ο ήρωας Γρηγόρης Λιακατάς.
Θα ήταν όµως σοβαρή παράλειψη αν δεν αναφερόταν και η βοήθεια και η συµπαράσταση στον αγώνα των ελεύθερων πολιορκηµένων του γιου της Καλογριάς, του αρχιστράτηγου της Ρούµελης, Γεωργίου Καραϊσκάκη. Σαρακατσάνος σίγουρα και αναμφισβήτητα από τη µάνα του Ζωή Ντιµισκή, αδελφή του Σαρακατσάνου κλεφταρµατωλού Γ. Ντιµισκή και πρώτη εξαδέλφη του επίσης Σαρακατσάνου καπετάνιου στο αρματολίκι του Ραδοβιτσίου Γώγου Μπακόλα. Σαρακατσάνος όµως και από την πλευρά του Σαρακατσάνου πατέρα του ∆ηµητρίου Ίσκου ή Καραΐσκου, γιου του Λαλογιώργου Ίσκου, αρµατωλού του Κάτω Βάλτου.
Ο Καραϊσκάκης µε το στράτευµά του σ' όλο το διάστηµα της πολιορκίας πολιορκούσε τους πολιορκητές και κάθε φορά που του δινόταν κάποια ευκαιρία, παρά το ολιγάριθµο στράτευµά του µπροστά στις χιλιάδες των αντιπάλων του, επετίθετο εναντίον τους και τους προκαλούσε πολλές φθορές σε έµψυχο και άψυχο υλικό. Κατά την έξοδο ευρίσκετο ασθενής εις το στρώµα και δεν µπόρεσε να βοηθήσει συνεπεία µάλιστα και µιας ραγδαίας νεροποντής. "Μόνον ο Καραϊσκάκης έδωσεν βοήθεια πάντα εις ηµάς" ... "τον Καραϊσκάκη τον ευγνωµονούµεν και θα τον ευγνωµονούµεν όλη η φρουρά" λέγει ο Νικ. Στουρνάρης.
Είναι εποµένως αξιόλογη η συμμετοχή των Σαρακατσαναίων, στον αγώνα των Μεσολογγιτών να κρατήσουν ελεύθερη την πατρίδα τους...