 |
|
Τι έχεις ορέ Αλέξη μου
Τι έχεις ορέ Αλέξη μου
και βάρι’ αναστενάζεις
σαν σε ρωτάω να μου πεις
όλο κουβέντα αλλάζεις
Σταμάτησες να τραγουδάς
να παίζεις τη φλογέρα
για πες μου μην σε μάλωσαν
μη σούστειλαν φοβέρα
Σ’ εσένα ορέ σταυραδερφέ
να κάτσω να μιλήσω
τον πόνο πούχω μέσα μου
να σου τον μολογήσω
Την κόρη που αγάπησα
αλλού την προξενεύουν
να μας χωρίσουν βάλθηκαν
με άλλον την παντρεύουν
Σέλωσε Αλέξη το άλογο
ζώσε και τ’ άρματά σου
και πάμε να την κλέψουμε
την αγαπητικιά σου
Το χέρι μου προσκέφαλο
Το χέρι μου προσκέφαλο
είχα εψές στο γρέκι
κάτω από την κάπα μου
κράταγα το ντουφέκι
Αν τύχει κι αποκοιμηθώ
το χέρι να μουδιάσει
ώσπου ναρθεί το χάραμα
κι η νύχτα να περάσει
Η νύχτα ήταν βροχερή
κι είχε πυκνή αντάρα
οι λύκοι γύρω φέρνανε
και σ’ έπιανε λαχτάρα
Δεν ήταν ένας ούτε δυό
μα ήτανε κοπάδι
μες στην αντάρα χάνονταν
ούρλιαζαν στο σκοτάδι
Τι να σου κάνουν τα σκυλιά
και από πού να πρωτοπάνε
όλη τη νύχτα πάλευαν
πρόβατα να μη φάνε.
