Του Αλέξανδρου Παρλάντζα
|
Οκτώβριος.
Ο ΑΪ Δημήτρης έφτασε, Τα πρωτοβρόχια άρχισαν
Να φύγουν για τα χειμαδιά, Τα πρόβατα κίνησαν
Όλη τη νύχτα οι φωτιές, Ξύλα είναι φορτωμένες
Και οι ψηλές βουνοκορφές, Κάθονται ανταριασμένες
Τον ΑΪ Δημήτρη τα βουνά, Μοιάζουν αγριεμένα
Από τα δέντρα πέφτουνε, Τα φύλα μαραμένα
Μέσα στα κρύα στις βροχές, Άλλο δεν τα κρατάμε
Ήρθε καιρός να φύγουμε, Στα χειμαδιά να πάμε
Τη μέρα του Αγίου Δημητρίου, Αλλάζουν και οι τσοπάνοι
Προτού να φύγουν οι παλιοί, Να φτάσουμε στη στάνη.
Νοέμβριος
Αντριά μου καλώς όρισες, Με του Χριστού τη γέννα
Για το χειμώνα τα ‘χουμε, Τα πάντα ετοιμασμένα
Τριφύλλια έχουμε καρπό, Ξύλα να ζεσταθούμε
Τα πρόβατα χωρίσαμε, Το χιόνι καρτερούμε
Αλλού τα στείρα έχουμε, Αλλού τα γκαστρωμένα
Τώρα τα ετοιμόγεννα, Τα ‘χουμε σταβλισμένα
Για όλα είμαστε έτοιμη, Και προετοιμασμένοι
Σε κρύα και σε παγωνιές, Είμαστε μαθημένοι
Τα χιόνια τα Χριστούγεννα, Έχουνε άλλη χάρη
Έρχεται η πρωτοχρονιά, Μπαίνουμε στο Γενάρη.
Δεκέμβριος
Τα ψέματα τελείωσαν, Μπήκαμε στο χαμένο
Πάντα το γλυκό χάραμα, Το έχει παχνισμένο
Πολλοί τον λένε Παχνιστή, Αστεία δε σηκώνει
Με ξαστεριά κοιμόμαστε, Με χιόνι ξημερώνει
Έτοιμα είναι τα μαντριά, Και επισκευασμένα
Απ’ την κοπριά την περσινή, Καλά καθαρισμένα
Παρακαλούμε το θεό, Νωρίς να μη χιονίσει
Χωρίς καρπό και άχυρα, Λίγο να μας αφήσει
Εμείς είμαστε έτοιμοι, Για ότι και αν κάνει
Το πήραμε απόφαση, Πως ο χειμώνας φτάνει.