flag vizantioflag hellas

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.   twitter   facebook  

Ο άρρωστος τσέλιγκας του Αλέξανδρου Παρλάντσα

parlantzas

 

Του Αλέξανδρου Παρλάντζα

 

Αρρώστησε ο τσέλιγκας κοντεύει να πεθάνει.

Έπεσε μαύρο σύννεφο πάνω από τη στάνη.

Τον σιγοψήνει ο πυρετός τα στήθια του πονάνε.

Τα πόδια του απόκαμαν ολόρθα δεν τον κρατάνε.

Σαν το Λιοντάρι στο κλουβί κάθετε στο κονάκι.

Του φταίνε τα τσαρούχια του φταίει το φεσάκι.

Από την ρούγα όσο μπορεί τις ράχες αγναντεύει

Τα τσομπάνο σφυρίγματα ακούει και ζηλεύει.

Κάθετε και ακουρμένεται σκυλιά να λύκο δέρνουν.

Και τα νύχτο βοσκήματα στη θύμηση του φέρνουν.

Με την βραχνή του τη φωνή όλο μυριωλογάη.

Το νιώθει το αισθάνεται στον άλλο κόσμο πάει.

Του Γιώργη που έχει ψυχογιό ακούει τη φωνή του.

Ήτανε το καμάρι του τον έχει σαν παιδί του.

Βουρκώσανε τα μάτια του παράπονο τον παίρνει.

Και με τρεμάμενη φωνή του ψυχογιού του κρένει.

Βοήθα ορέ ψυχογιέ να σηκωθώ λιγάκι.

Να στηριχτώ στην λκίτσα μου να βγω από το κονάκι.

Να αγναντέψω ρέματα βουνοκορφές λαγκάδια.

Θέλω να δουν τα μάτια μου που είναι τα κοπάδια.

Να χαιρετήσω τα πουλιά της άνοιξης τα αηδόνια.

Που μου κρατάγαν συντροφιά σε όλα μου τα χρόνια.

Να αφήσω διάτα στα παιδιά στις νύφο θυγατέρες.

Τώρα που φεύγω από την Ζωή θα έρθουν μαύρες μέρες.