flag vizantioflag hellas

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.   twitter   facebook  

Μια αλήθεια, μια πορδή, δεν δικάσ’κι του πιδί, του Βασίλη Κουτσούμπα

Koutsoumpas Vasilis

 

Του Κουτσούμπα Βασίλη
Τσουκαλάδες Λιβαδειάς

 

Ήταν ένα Σαρακατσανόπουλο τζομπάνος, καμμιά εικοσιπενταριά χρονών, κι του ‘χαν κάν’ δυο μηνύσεις. Μία ότι έκλεβε τα κ’δούνια από ένα κοπάδι πρότα απ’ έναν χωριάτη, κι η άλλη ότι είχε απολύσ’ κατ’ σπαρτά. Ήταν κι λίγο ζόρ΄κος, ιδώ που τα λέμε, και μάρτυρας δεν πάαινε κανένας απ’ τα κονάκια. Είχαν τ’ς επιφυλάξεις τ’ς. Στου πρώτου δεν ήταν αλήθεια, στου δεύτερο τι να κάμ’ ο πατέρας τ’, πήγε. «Αφού δεν έρχεται καένας θα ν’ άρθου ιγώ, τ’ λέει. Παν' στου δικαστήριου, φουνάζουν τ’ όνομα, σ’κώνεται απάν, τ΄λέν’ την κατηγόρια. 

-«Ιγώ δεν έχω κλέψει κ’δούνια ποτέ. Άλλο τίποτα»
-Έχ΄ς κάνα μάρτυρα τ’ λέει ου Πρόηδερους.
-Έχου τουν πατέρα μ’
-Να ‘ρθει, λέι ο Προηδερους
Σ’κώνεται απάν’ ου γέροντας και λέει τ’ μηνητή:
-Σ’ λείπουν κι πρότα;
-Όχι, τ’ λέει
-Άλλους είν’ ου κλέφτ’ς, κύριε Πρόεδρε
-Πώς το λές με βεβαιότητα, τ’ λέει ου Πρόηδερους
-Αποκλείεται ο θ’κός μ’ ου γιος να πιάσ’ τ’ν πρατίνα, να τ’ς βγάλ’ το κ΄δούνι κι να τ'ν  απουλήσ'.
-Γιατί, ρωτάει ο Πρόηδερος
-Θα τ΄ν έπαιρνε μαζί με του κ’δούνι. Αφού δεν τ’ λείπει πρατίνα, άλλους είν’ ου κλέφτ’ς σ’ λέου.
Τουν αθέουσε ου Πρόηδερος.

Να πάμε στην άλλη μήνυση τώρα. 
Του ‘πε το κατηγορητήριο. Μάρτυρα έχει πάλι τουν πατέρα τ’.
-Για πες μας τώρα, τ’ απόλ’σε τα σπαρτά ου γιος τ’ λέει ου Πρόηδερους.
-Ιγώ εκείν’ τ’ βραδιά είμαν με τα στέρφα. Άκ’σα όμους άλλα γκ’δούνια μεσ’ στα σπαρτά. Δεν ήταν τα’ παιδιού
-Τα είδες, λέει ου Πρόηδερους, δεν ήταν ου γιος σ’;
-Τ’ άκ’σα, λέει ου γέρουντας
-Αφού δεν τα είδες, δεν πιάν’ το άκουσμα. Κάτσι κάτω, τ’ λέει ο Πρόηδερους. Ένοχος ο κατηγορούμενος.
Μόλις ακούει ου γέροντας «ένοχος» ρίχνει έναν πόρδο. Τον ακούει ο Πρόεδρος, φωνάζει τον χωροφύλακα να τον συλλάβει.
-Γιατί κύριε πρόεδρε μη συλλαμβάν’
-Για προσβολή δικαστηρίου, τ΄λέει
-Γιατί είδις τίπουτα
-Όχι, άκουσα.
-Μπα για σένα πιάνει το άκ’σμα, για μένα δεν πιάν;

Το σκέφτηκε λίγο ο Πρόεδρος και αθέουσε το πιδί.

Όταν πήγαν στα κουνάκια ρώτ΄σι η μάνα τ΄παιδιού τι έγινε στου δικαστήριου.
«Μια αλήθεια, μια πορδή, δεν δικάσ’κι του πιδί!!!»

Αυτόν του μουραπά τον μολόγαγε ο πατέρας μου.
Είναι αλήθεια μο’ ‘λεγε αλλά δεν σ’ λέω τ’ όνομα: