Του Καρυώτη Αθανάσιου |
Δέκα παροιμίες του Γενάρη.
Του Γενάρη το φεγγάρι λάμπει σαν μαργαριτάρι.
Χιόνι πέφτει το Γενάρη, χαρές έχουμε τον Αλωνάρη.
Του Γενάρη το φεγγάρι ήλιος της ημέρας μοιάζει.
Γενάρη γέννα το παιδί, Φλεβάρη φλέβισέτο.
Γενάρη μήνα του Χριστού κι αρχιμηνιά του κόσμου.
Γενάρη πίνουν το κρασί, το θεριστή το Ξύδι.
Κότα πίτα το Γενάρη, Κόκορα τον Αλωνάρη.
Ο Γενάρης δε γεννά μήτε αυγά μήτε πουλιά.
Κότα πίτα το Γενάρη και παπί τον Αλωνάρη.
Δέκα παροιμίες του Φλεβάρη
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει.
Ο Φλεβάρης αν θυμώσει μες στο χιόνι θα μας χώσει.
Ο Φλεβάρης κι αν χιονίσει, πάλι Άνοιξη θα ανθίσει.
Ο Φλεβάρης με νερό, κουτσός μπαίνει στο χορό.
Υπαπαντή καλοβρεγμένη, η κοφίνα γεμισμένη.
Σούπανε Φλεβάρη βρέξε και λησμόνησες να πάψεις.
Στις δέκα εφτά του Φλεβαριού ζεσταίνεται το νύχι του Βοδιού.
Ο Φλεβάρης φλέβες ανοίγει και τις πόρτες ασφαλίζει.
Γενάρη γέννα το παιδί, Φλεβάρη, φλέβισέτο.
Τον ξερό Φλεβάρη, σου παίρνει ο διάβολος το γαλάρι.
Δέκα παροιμίες του Μάρτη.
Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.
Από Αύγουστο Χειμώνα, κι από Μάρτη Καλοκαίρι.
Από Μάρτιο πουκάμισο, κι από Αύγουστο σεγκούνι.
Αν βρέξει ο Μάρτης δύο νερά, κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σε εκείνον τον ζευγά, που έχει στη γη σπαρμένα.
Του Μάρτη οι αυγές με κάψανε, του Μάη τα μεσημέρια.
Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή.
Όποιος έχει κόρη ακριβή, του Μάρτη ήλιος μην τη δει.
Ο Ήλιος του Μαρτιού τρυπάει κέρατο Βοδιού.
Ο Μάρτης έχει το όνομα, κι ο Απρίλης τα λουλούδια.
Τσοπάνη μου την κάπα σου, τον Μάρτη φύλαγέ την.