flag vizantioflag hellas

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.   twitter   facebook  

Η νοσταλγία για την ποιμενική ζωή

parlantzas

Του Αλέξανδρου Παρλάντσα

 

Η νοσταλγία για την ποιμενική ζωή.
Του Αλέξανδρου Παρλάντσα.

Να γίνονταν τα χρόνια μου πίσω να τα γυρίσω

και την ποιμενική ζωή πάλι να ξαναρχίσω.

Να 'παιρνα το κοπάδι μου τους κάμπους να περάσω,

να πάω στα ψηλά βουνά, να ξεκαλοκαιριάσω.

Να κουβαλώ στους ώμους μου την κάπα, το δερμάτι

και τούφες από έλατο να έχω για κρεβάτι.

Ν' ακούω τον κούκο να λαλεί, πέρδικα και τρυγόνι

να με ξυπνάει χαράματα κελαδηστά τ' αηδόνι.

Όλα τ' αγριολούλουδα να είναι στολισμένα

με χρώματα αμέτρητα και αρωματισμένα.

Στον ίσκιο απ'τα έλατα στον δροσερό αέρα

να κάθομαι ανέμελος, να παίζω την φλογέρα.

Να φκιάσω βέργα από κρανιά και κλίτσα κοκαλένια,

κουτάλι από μέλιγο και κούπα πυξαρένια.

Να τρίβω το ξινόγαλο, σαν τον καιρό εκείνο,

και από κρυσταλλοπηγές κρύο νερό να πίνω.

Να 'χω φωτιά για συνοδειά και για να μην μαργώνω

και στην καυτή την χόβολη ψωμί για να πυρώνω.

Μα πέρασαν τα χρόνια μου, φύγανε τα ρημάδια,

ερημωθήκαν τα βουνά, χάθηκαν τα κοπάδια.

Για χρόνια μέσα στα βουνά, πολλά έχω περάσει

μα το μυαλό τα νοσταλγεί δεν λέει να τα ξεχάσει.

όποιος δεν ξέρει από βουνά δεν έζησε τη φύση

για να με νιώσει δεν μπορεί όσο κι αν προσπαθήσει.